δαμασίφως

δαμασίφως (-ωτος), ο, η (Α)

αυτός που δαμάζει ή καταβάλλει τους άνδρες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < (θ.) δαμασι-, από τον αόρ. εδάμασα τού ρ. δάμνημι* + φως «άνδρας». (Για τον σχηματισμό πρβλ. βροντησικέραυνος, βωτιάνειρα, τερψίμβροτος κ.ά.)].